• 목록
• 답변
• 글쓰기
• 게시판 리스트 옵션
  • 수정
  • 삭제

Pierwsze lata życia dziecka są niezmiernie ważne dla jego rozwoju, ponieważ w tym okresie mózg charakteryzuje się, tak zwaną, największą plastycznością. Wtedy właśnie najdynamiczniej rozwijają się umiejętności językowe, matematyczne, społeczno–emocjonalne, buduje się poczucie własnej wartości i ciekawość świata– fundamenty do osiągnięcia sukcesu, m.in. Ważną rolę odgrywa także współpraca z rodzicami, aby zapewnić spójność i ciągłość wsparcia w różnych środowiskach, w których dziecko się rozwija. Celem tych działań jest maksymalne wykorzystanie potencjału dziecka i wspieranie jego samodzielności oraz integracji społecznej.
Warunkiem jest uzyskanie specjalistycznej opinii o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju. W związku z kluczową rolą diagnozy w działaniach wczesnego wspomagania rodziny studenci w czasie zajęć poznają zagadnienia dotyczące różnych systemów diagnostycznych oraz metody i techniki diagnozy zaburzeń dziecka we wczesnym okresie życia. W czasie zajęć metodycznych oraz praktyk poznają metody wczesnego wspomagania rozwoju oraz (współ)pracy z rodzicami. W procesie kształcenia studenci zdobywają również kompetencje w zakresie poradnictwa. Potrafią także przeprowadzić ewaluację podejmowanych przez siebie działań. Studia sprzyjają kształtowaniu wrażliwości na człowieka doświadczającego problemów rozwojowych i życiowych.
Oznacza to, że problemy dziecka, rodziców i innych domowników traktowane muszą być na równi z zaburzeniami rozwoju osoby objętej pomocą, aby zoptymalizować funkcjonowanie całej rodziny. Tam uzyskacie bezpłatną poradę i diagnozę psychologiczno-pedagogiczno-logopedyczną. Jeśli będzie zachodzić taka konieczność zostanie wydana opinia o potrzebie wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, na podstawie której Wasze dziecko zostanie objęte zajęciami wspomagającymi jego rozwój. Zajęcia w ramach wczesnego wspomagania organizuje się w wymiarze od 4 do eight godzin w miesiącu. W przypadkach uzasadnionych potrzebami dziecka i jego rodziny miesięczny wymiar godzin zajęć w ramach wczesnego wspomagania może być wyższy niż 8 godzin. Zwiększenie liczby godzin wymaga zgody organu prowadzącego jednostkę systemu oświaty, w której dziecko realizuje zajęcia wczesnego wspomagania rozwoju.
Im więcej wrażeń wzrokowych ciekawych dla dziecka tym większe prawdopodobieństwo, że maluch zainteresuje się i będzie poznawał coraz więcej rzeczy za pomocą wzroku, budując podstawową bazę wiedzy o świecie. Badacze autyzmu uważają, że wczesne rozpoczęcie terapii daje korzyści dzieciom z autyzmem, dlatego obecnie szczególną wagę przykłada się do wczesnego wykrywania autyzmu. Wczesne wspomaganie rozwoju zapewnia dobre warunki do rozwoju dla małego dziecka w spektrum autyzmu. WWR można zacząć niezależnie od tego, czy uzyskaliśmy już diagnozę lub specjalistyczne rozpoznanie problemów dziecka, czy jeszcze nie.
późn. zm.) wydanym na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.). W naszej Szkole zespół Wczesnego Wspomagania Rozwoju Dziecka 幼稚園附加活動 działa od września 2009 roku. Systematycznie rośnie  liczba dzieci korzystających z tej formy wsparcia. Pomagamy maluchom, których prawidłowy rozwój na skutek działania różnych czynników został zakłócony.
Głównym celem programu „Za życiem" jest wspieranie rozwoju dzieci poprzez wczesne pobudzanie ich rozwoju psychoruchowego i społecznego. Program koncentruje się również na wzmacnianiu więzi emocjonalnej pomiędzy dzieckiem a rodzicami oraz eliminowaniu barier utrudniających dziecku aktywne uczestnictwo w życiu społecznym. WWR, czyli wczesne wspomaganie rozwoju, to kompleksowe, multidyscyplinarne działania mające wspomóc rozwój psychomotoryczny dziecka już na bardzo wczesnym etapie. Pomoc polega na interwencjach terapeutów, którzy posiadają odpowiednie kompetencje do tego, aby ułatwić dziecku z trudnościami osiąganie nowych umiejętności, są to m.in. Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka powinno mieć charakter wieloprofilowy, kompleksowy i dostosowany indywidualnie na podstawie szczegółowej diagnozy potrzeb dziecka, z uwzględnieniem wieku.
Pozwala to na ustalenie programu terapii, celów oraz w razie potrzeby modyfikację takich działań. Pomoc można uzyskać od specjalistów z zakresu logopedii, fizjoterapii, psychologii. W wielu przypadkach bardzo istotne będą również terapia pedagogiczna, terapia ręki czy terapia integracji sensorycznej.